رسم و آيين دنيا اينچنين است...دلخور مباش...اشتباه از ماست...اشتباه از ماست چون مقصد،راه،هدف،عشق،آسمان،حبل الوريد را از سر شيطنت خليفگيمان فراموش کرده ايم...اشتباه از ماست که اشتباه گرفته ايم حرف هاي آسماني را...برادرانه ميگويم حيف نيست واژه هايمان را عشق هايمان را حراج زمينيان کنيم...زمين،من،شما،او،آسمان،آفتاب،مهتاب و....نربان شناخت عشق اند...تو اگر خود باشي او خودش عشق را برايت مي آفريند...با دست هاي خودش...با روح خودش...امتحان کن...!!!
يا حق
