آدمهاي ساده را دوست دارم.

همان ها که بدي هيچ کس را باورندارند.

همان ها که براي همه

لبخنددارند.

همان ها که هميشه هستند،

براي همه هستند.

آدمهاي ساده را

بايد مثل يک تابلوي نقاشي

ساعتها تماشا کرد؛

عمرشان کوتاه است.

بس که هر کسي از راه مي رسد

يا ازشان سوء استفاده مي کند

يا زمينشان ميزند

يا درس ساده نبودن بهشان مي دهد.

آدم هاي ساده را دوست دارم.

بوي ناب

“آدم” مي دهند..

ميداني چرا آدم هاي ساده را دوست دارم

چرا بوي ناب آدم مي دهند

مي داني

آدم هاي ساده

ساده هم عاشق مي شوند

ساده صبوري مي کنند

ساده عشق مي ورزند

ساده مي مانند

اما سخت دل مي کنند

آن وقت که دل مي کنند.....، جان مي دهند...