ای تــــــــــــــــــــــو تکیه گاه فریادها وشیونهای شبانه ام

دریغا که هرچه می یابمت بازتــــــــورا گـــــــــــــم کرده ام

ای که بر لبان برآماسیده ام تنــــــــــــــــها

وتنها نام تـــــــــــو هجی می شود....

ای که هردم براحوالم گـــــذری هست

شعله های تنهایی ام بامن یــــــــــکی شده اند

من تنها نیستمـــــــــــــــــــــــــــ

من غریبه ای درمیان آشنایانمـــــــــ

مرابه صدمجال دیدن تو آرزوستــــــــــ....

چه غمناک کلامم به سر میشود

روزها را چه منتـــــــی

من با شبها وباگریــــــــه های ستاره شده ام

درمحفل مـــــــــاه

به دنبال دلـــــــــــــــی ........... 

نوشته شده در جمعه 91/4/2ساعت 5:6 عصر توسط گل نفیس نظرات ( ) |