این روزها

 تنها صدای مبهم ناله ای

درقعر لحظه های گریه وارم

طنین انداز وجودم می شود

می شورد مرا ازتنهایی وخلوت دلم

لحظه ای بی خود می کندم.....

دراوج هق هق های دل بی آرامم...

باز رعشه ی لب های بی کسم

که دیر زمانی ست بنفشه خنده نچیده است

به معراج تو می آیم....

به راستی صلت

کدام قصیده ای ....کدام غزل

کدام ستاره ای .....کدام نگاه

سخن از نگاه توست ....

سخن از پریشانی دل می رانم....

نوشته شده در سه شنبه 91/6/7ساعت 11:56 صبح توسط گل نفیس نظرات ( ) |