عجب از خط زمان با من تنها چه کنی

                      من چه کردم که چنین با من شیدا بکنی

شهره هر دو جهان شد غم وتنهایی دل

                      دلم شکستم!که چنین با من تنها بکنی؟

دلم از بی مهری دنیا چه غریب است

                     عجب ازسوز دلم ای دل تنها چه کنی؟

سهم چشمام همه بارانی وبی همدمیه

                     می سرایم که با غربت چشمام چه کنی؟

یا رب عاجزم از حکمت این دل ولی

                     مرهمی ده بردلم یا خاک بالینم کنی

ای رفیقان برسنگ مزارم حک کنید

                     خسته بود از مهر دنیا وخاکش میکنی

شعرازنفیسه