به سلامتی دریا!

نه به خاطرِ بزرگیش،

واسه یک‌رنگیش.

به سلامتی سایه!

که هیچ‌وقت آدم رو تنها نمی‌ذاره.

به سلامتی پرچم ایران!

که:

سه‌رنگه.

 

رفیق!

که یه‌رنگه.

به سلامتی

همه اونایی که:

دوسشون داریم و نمی‌دونن،

دوسمون دارن و نمی‌دونیم

به سلامتی سنگ بزرگ دریا!

که سنگای دیگه رو می‌گیره دورش.

به سلامتی دریا!

که قربونیاشو پس می‌آره.

به سلامتی تابلوی ورود ممنوع!

که یه‌تنه یه اتوبان

رو حریفه.

به سلامتی سرنوشت!

که نمی‌شه اونو از سر، نوشت.

 

 

 

نوشته شده در سه شنبه 88/10/29ساعت 12:14 عصر توسط گل نفیس نظرات ( ) |